نکاتی از آیات 17 تا 25 از سوره انفال:
جنگ وجهاد، يكى از وسايل آزمايش الهى است، تا مؤمنان واقعى از افراد ضعيف الايمان و يا بى ايمان شناخته شوند.
ايمان، شرط دريافت حمايت الهى و كفر، زمينه ى سستى و نابودى انسان است.
برخوردارى از لطف و قهر خداوند، به انتخاب و عملكرد خود ما بستگى دارد.
در اطاعت از رهبرى، صداقت داشته و به تعهّدات خود پايبند باشيم و بدون عمل ادّعاى ايمان نكنيم. «و لا تكونوا كالّذين قالوا سمعنا و هم لايسمعون»
مدّعيان ايمان و كسانى كه ملتزم به اطاعت از خدا و رسول نباشند، «و لا تكونوا كالّذين قالوا سمعنا و هم لايسمعون»، بدترين جنبندگانند. «انّ شرّ الدّوابّ» (خدا کنه ما از این دسته نباشیم)
از سنّتهاى الهى اين است كه فيض خود را به افراد مستعد عطا مىكند و به هر كس به مقدار لياقت و استعداد حقّ پذيرى كه در خود ايجاد كرده، توفيق داده و لطف مىكند.
هر فكر و انديشه اى كه بر دل انسان بگذرد، خداوند بدان آگاه است. «يحول بين المرء و قلبه»
خداوند از هر چيزى به انسان نزديكتر است، حتّى از قلب او به خودش.
نه خود عامل فتنه شويم، نه با فتنه گران همصدا شويم و نه در برابرشان سكوت كنيم. «واتّقوا فتنة»
(سکوت در برابر فتنه و فتنه گر جایز نیست)
منبع : تفسیر نور
[پنجشنبه 1391-03-18] [ 09:46:23 ق.ظ ]
.jpg)
