پیام‌هایی از آیات 54 - 62 از سوره هود :
نسبت جنون دادن به انبيا و سنّت شكنان و مصلحان جامعه كه بر عليه خرافات قيام كرده‌‏اند، امر تازه‌‏اى نيست. «اعتراك …بسوء»
توجّه به ربوبيّت همه‏‌ جانبه خدا، زمينه توكّل براوست. «توكّلت… ربّى وربّكم»
توكّل، زمينه‌‏ى شجاعت است. «فكيدونى جميعاً… انى توكّلت» (با تكيه و اتكال بر خداوند، مى‏توان در برابر جهانى ايستاد)
مسئوليّت مبلّغ، بيان معارف دينى است، نه اجبار بر آن. «فان تولّوا فقد ابلغتكم»
صرف ايمان به انبيا، كافى و كارساز نيست، بلكه همراه بودن و حمايت از آنان نيز لازم است. «معه»
سرچشمه‏‌ى رحمت، اوست، «رحمة منّا» امّا سرچشمه‌‏ى قهر و غضب او عمل ماست. « عذاب غليظ» و نفرمود: «عذاب منّا»
منبع : تفسیر نور

موضوعات: تفسیر  لینک ثابت



[پنجشنبه 1391-05-05] [ 11:01:00 ق.ظ ]