خروج از بن‌بست‌ها

ما آنچه مربوط به خودمان است را اجرا کنيم، خداترسي و تقواي الهي را در همان حدي که می توانیم رعایت کنیم، “تکليف ما لا يُطاق” نکرده‌اند، اگر آن را مراعات کردیم «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» خداوند خود، خروجي را قرار مي‌دهد.
 براي روشن‌تر شدن همان جمله بعد کافي است که مي‌فرمايد: «وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ‏» به محاسبات شما نيست، خداوند راه‌هاي خروجي متعدد و فراواني دارد و انسان کوچک است مخصوصا وقتي در بن‌بست قرار می گیرد.
اين بهترين درمان و درمان‌نامه است. براي انساني که طبعا بن‌بست يا بن‌بست‌هايي دور او را گرفته‌اند، گاهي تصور راه های خروجي، خود يک بليه مي‌شود و اشتغال فکري مي‌آورد و اصلا انسان را از تمرکز و توجّه خارج مي‌کند، باعث اضطراب مي‌شود و اطمينان نفس را از بين مي‌برد، انسان را دور مي‌کند.
پس بهترين راه اين است که به کار خود برسد و حدود الهي را بشناسد و درست عمل کند، اگر مستحق خروج از بن‌بست شديم خداي متعال هر چه بن‌بست باشد باز مي‌نمايد.
ادامه دارد…