آیا قرآن تحریف شده است؟
این سوالی است که سالهای مختلف ،در نسل های مختلف و برای نسل های مختلف انسان مطرح شده است و علت اصلی طرح سوال یکسان است…
ایجاد شک
در خیلی از موارد نمی توان به راحتی گزاره ی درستی را رد کرد و ساده ترین راه برای مقابله با حق ایجاد شک است! خاصیت شک این است که باعث میشود حداقل حرف حق به طور کامل باور نشود حتی اگر حرف باطل ما باور نشد..
سوالهایی از این دست که آیا قرآن تحريف شده است؟ و یا کلمات آن کم و زیاد نشده است؟

برای پاسخ به این چنین سوال هایی بهتر است اول مشخص کنیم تحریف چیست؟ تحريف كتاب آسمانى، بدين معنا است كه تغییراتی به کم و زیادی یا دگرگون کردن کلمه در آن رخ دهد و اين تغييرات به گونه‏ اى انجام پذيرد كه ديگر كلام الهى، به درستى قابل بازشناسی نباشد؛ و از دسترس بشر خارج گردد و يا چيزى به عنوان كلام خدا شناخته شود كه سخن او نيست. مثلاً در سوره ی حمد به جای « مالک یوم الدّین » ، بگذارند « مالک یوم القیامة». امّا این کار باید به گونه ای باشد که دیگر نتوان اثبات نمود که « مالک یوم القیامة» نادرست است و « مالک یوم الدّین » درست می باشد.

پس اگر کسی قرآن را دستکاری نمود ولی نتوانست دستکاری خود را چنان انجام دهد که قابل شناخت نباشد، در این صورت تحریفی رخ نداده است. چون مسلمین چنین قرآنی را معتبر نخواهند دانست.بر این اساس اگر ما امروز دو گونه قرآن معتبر داشتیم که مثلاً در یکی از آنها یک حرف بیشتر یا کمتر باشد، در هر دو قرآن احتمال تحریف راه می یافت. امّا در مقام واقع ، ما یک قرآن بیشتر نداریم و قرآن، نسخه بدل ندارد.همین یکتا بودن قرآن یکی از مهم ترین نکات قابل تاملی است که تحریف قرآن را غیر قابل باور می نماید.
دلايل مصونيت قرآن از تحريف، دو دسته اساسي است: دلايل عقلي و نقلي
در دلايل عقلي، تكيه اساسي بر عقل و برهان عقلي است و از دو دليلِ ضرورت اتمام حجت و منوط بودن اعجاز قرآن به عدم تحريف آن، كمك گرفته شده است.
دلايل نقلي نيز عبارت است از: قرآن، سنت، تواتر قرآن و شهرت محققه به گواهي دانشوران فريقين.