نکاتی از آیات 164 تا 170 از سوره اعراف:
عدّه اى، نه خود موعظه مىكنند ونه تحمّل موعظه كردنديگران را دارند.
بى تفاوت ها، به جاى اعتراض به اهل گناه، به آمرين به معروف اعتراض مىكنند.
در مقابل آنان كه موعظه و تلاش تربيتى را بى اثر مىدانندبايد مقاومت كرد.
قضاوتِ عجولانه، ممنوع است. نمى توان گفت: خداوند اين گروه را عذاب يا هلاك خواهد كرد، شايد پرهيزكار شوند.
نهى از منكر واجب است، يا براى اينكه افراد فاسق با ايمان شوند، «لعلّهم يتّقون» يا براى عذر داشتن خود انسان نزد خداوند. «معذرةً» (پس لازم نيست حتماً اثر كند، تا بر ما واجب شود، زيرا ما
مأمور به وظيفه ايم، نه ضامن نتيجه)
مردان خدا، از اصلاح جامعه نا اميد نمى شوند و امر به معروف و نهى از منكر را ترك نمىكنند.
نهى از منكر، اگر سبب هدايت ديگران نشود، سبب نجات خود ناهيان مىشود.
نهى از منكر، يك وظيفه دائمى است.بى تفاوتان، ظالمند.
از بزرگترين و شديدترين عذابها، سقوط از مرحله ى انسانيّت است.
منبع:تفسیر نور
[یکشنبه 1391-04-04] [ 08:38:56 ق.ظ ]
