آستین های گناه زیادند اما از همه ی آنها یک دست خارج میشود دست شیطان

نظامی زن انگلیسی که پس از بازگشت از ماموریت خود در عراق، فرزندش را در آغوش می فشارد.

آهای سرباز، آهای مادر!…
گریه کن، تو حق داری گریه کنی. شاید ماهها و سالهاست که فرزندت را ندیده ای.
فرزند دلبندت را. کودک معصومی که تاب دوری مادر نداشته و حتماً از تو بیشتر، برایت دلتنگی می کرده.
گریه کن سرباز، گریه کن تا سبک شوی…
گریه کن، بخاطر گوهر مادری که از تو ستانده اند، و در عوض تو را مفتخر! کرده اند به این لباسها.
این لباسها که اصلاً به قامت تو سازگار نیست…
گریه کن که تاج زن بودن از سرت افتاده…
گریه کن که هیچ لذتی به پای مادری نمی رسد و تو را محروم کرده اند، ذائقه ات را خراب کرده اند…ا
گریه کن سرباز
گریه کن، اما نه فقط برای دلتنگی فرزندت …
شاید نپذیری، اما من در گریه های تو هیچ عاطفه ای نمی بینم سرباز!
گریه کن برای انسانیتی که در زیر پای تو و رهبرانت لگد مال شده…
گریه کن برای عاطفه ای که در وجودت مرده…
گریه کن برای شرف و آزادگی که از دست داده اید…ا

وقتی کاری را تمام می‌کنید،‌‌ همان اندازه جشن بگیرید که اگر تمامش نکرده بودید غر می‌زدید.
 
وقتی کسی کاری می‌کند که خوشحالتان می‌کند،‌‌ همان قدری لذت ببرید که اگر کاری آزاردهنده می‌کرد عصبانی می‌شدید.
 
وقتی چیزی را که به دنبالش بوده‌اید پیدا می‌کنید،‌‌ همان قدر شاد باشید که اگر پیدایش نکرده بودید ناراحت می‌شدید.
 
به عبارت دیگر، از هر فرصتی استفاده کنید تا از چیزهای خوبی که برایتان اتفاق می‌افتد لذت ببرید

لازم است گاهی از خانه بیرون بیایی و خوب فکر کنی ببینی باز هم می‌خواهی به آن خانه برگردی یا نه ؟!
 
لازم است گاهی از مسجد ، کلیسا و … بیرون بیایی و ببینی پشت سر اعتقادت چه میبینی ترس یا حقیقت ؟!
 
لازم است گاهی از ساختمان اداره بیرون بیایی ، فکر کنی که چه‌قدر شبیه آرزوهای نوجوانیت است ؟
 
لازم است گاهی درختی ، گلی را آب بدهی ، حیوانی را نوازش کنی ، غذا بدهی ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه ؟!
 
لازم است گاهی پای کامپیوترت نباشی ، گوگل و ایمیل و فلان و بهمان را بی‌خیال شوی ، با خانواده ات دور هم بنشینید ، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و ببینی زندگی فقط همین آهن‌پاره‌ی برقی است یا نه ؟!
لازم است گاهی بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج ، تا ببینی در تقسیم عشق در نهایت تو برنده ای یا بازنده  
لازم است گاهی عیسی باشی ، ایوب باشی ، انسان باشی ببینی می‌شود یا نه ؟!
 
و بالاخره لازم است گاهی از خود بیرون آمده و از فاصله ای دورتر به خودت بنگری واز خود بپرسی که سالها سپری شد تا آن بشوم که اکنون هستم… آیا ارزشش را داشت …؟!  

 
 زیبائی در فراتر رفتن از روزمره‌ گی‌هاست… 

/کادوی روز پدر دختر جانباز برای پدرش/

ﺳﻼ‌ﻡ ﺁﻗﺎ! ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻣﺮﺩﻭﻧﻪ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟

ﺑﻠﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ! ﯾﻪ ﺟﻔﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ؟

ﻧﻪ! ﯾﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺎﯼ ﺭﺍﺳﺖ…