امروز در صحیفه یازدهم خرداد پنجاه و هشت

خدا رحمت کند شیخ ما مرحوم آقای شاه آبادی را - رضوان الله علیه - ایشان به من فرمود که:

«در آن زمان شدت، مقابل منزل ما یک دکانی باز شد که مثل اینکه چیزهای

خلاف می‌فروخت، دکان بدی باز شد. من به رفقایم گفتم که شما یکی یکی بروید نهیش کنید.

یک روز قریب دویست نفر، یکی یکی صبح رفتند: «سلامٌ علیکم! و علیکم السلام!

آقا، این دکان اینجا مناسب نیست» این رد شد، یکی دیگر آمد.

تا عصر حدود دویست نفر رفتند به این آدم گفتند. تمام شد. برچید بساطش را. این نهی وقتی مکرر شد در روح

انسان تأثیر می‌کند.

برگشت گفت: آخه این چیه سرت کردی ، مثل امّل ها !!! مثل اینکه باورت نشده قرن بیست و یکه و شبیه مردم عصر حجر می گردی !!

گفتم: واقعاْ ؟! عصر حجر یعنی کی ؟!گفت:چه مي دونم 14 قرن پيش.

گفتم:چه جالب 14 بيشتره يا16؟

گفت : چه سوالايي ميكني معلومه 16!

گفتم: پس 16 قرن پيش عصر حجر تره تا 14 قرن پيش

گفت:معلومه

گفتم: پس شما با اين حساب بايد دمده تر باشيد كه مثل مردم 16 قرن پيش مي گرديد

اونم چه زماني موقعي كه بهش مي گفتن عصر جاهليت ديگه از اسمش هم پيداست كه خيلي دمده است…

ديگه پي اش رو نگرفت گذاشت رفت

افحكم الجاهلية يبغون ومن احسن من الله حكما لقوم يوقنون مائده 50

آيا حكم جاهليت را مي جويند و چه حكمي براي يقين آورندگان از حكم خدا بهتر است ؟

و لا تبرجن تبرج الجاهلية احزاب 33

و به همسرانت بگو خود را چنان زنان جاهل نيارايند

برگرفته از وبلاگ محجبه ها فرشته اند

فریادهای امام خمینی
انعکاس مناجات های شبانه ی او در محراب عبادت است
شهید دیالمه

خنده ي صبح و شامتان، حراميان حرامتان
به جبهه ها رشادتم، به سالها اسارتم // خنده ي صبح و شامتان، حراميان حرامتان
اشك دو چشم رهبرم، خون چكيده از سرم // شهده شده به كامتان، حراميان حرامتان
داس عدو به گردنم، شخم عدو بر بدنم // گندم بي همتتان، حراميان حرامتان
ماهي شط خون چه شد؟ عشق چه شد؟جنون چه شد؟ // دوره شده به كامتان، حراميان حرامتان
هم نفس اه كه شد؟ يوسف صد چاه كه شد؟ // پله و نردبانتان، حراميان حرامتان
عبد چه شد؟ خدا چه شد؟ ديانت و رضا چه شد؟ // گسيخته لجامتان، حراميان حرامتان
همسفران هم نفس، پريده از كنج قفس // مرغ هوس به بامتان، حراميان حرامتان
طبع شكم باره ي تان، مركب راه وارتان // قرعه كه زد به نامتان؟ حراميان حرامتان
جبهه به خون كشيده شد، حنجره بس دريده شد // طراوت كلامتان، حراميان حرامتان
راهي صد كمين كه شد؟ معبر روي مين كه شد؟ // معبر زيرگامتان، حراميان حرامتان
خانه ام افروخته شد، بام به كف دوخته شد // امنيت خانه تان، حراميان حرامتان
كشته ي صد پاره كه شد؟ به خصم دون چاره كه شد؟ // دوامتان دوامتان، حراميان حرامتان
برف من و بام شما، درد منو دام شما // وسعت بام و دامتان، حراميان حرامتان
خنده به اشك مادرم، نمك به زخم همسرم // مادرتان همسرتان حراميان حرامتان
شعر از شاعر آسمونی، زنده یاد ابولفظل سپهر
عکس از جانباز شهید ابراهیم مهران راد، مردی که پانزده سال طعم هیچ غذایی نچشید

مَـن توکّـل علی العلم —> زَلَّ : “لغزشــــــــــــــــــــــ”

مَـن توکّـل علی العقل —> ضَـلَّ : “گمراهیـــــــــــــــــــ”

مَـن توکّـل علی المال —> ذَلَّ : “خواریــــــــــــــــــــ”

مَـن توکّـل علی الله —> ظَلَّ : “جاودانگیـــــــــــــــ”
امام علی (ع)