کودکان افکار و احساسات خود را در نقاشیهای شان بروز میدهند و با بررسی نقاشیهایشان میتوان به اختلال‌ها، اضطرابها، نگرانیها، تنش ها و افکار آنها پی برد.
یکی از تصاویری که معمولا بیشتر کودکان مادر و کودکی در نقاشیهای خود ترسیم میکنند، #آدمک است اما هر عضو بدن آدمک معنا و مفهومی می‌تواند داشته باشد.
سر بزرگ:
سر جایگاه تفکر است و کودکان سر آدمکها را با اندازه های مختلفی میکشند. برخی معتقدند کشیدن سر بزرگ برای آدمک نشاندهنده #تکبر کودک است و برخی بر این باورند که سر بزرگ آدمک به معنی #دوست_داشتن خود است.
بعضی از کودکانی هم که عقب‌افتادگی ذهنی دارند، سر آدمک هایشان را بزرگ میکشند.
سر کوچک:
نشان میدهد کودک #ارزش زیادی برای خود قائل نیست. کودکانی که زمینه #افسردگی دارند نیز آدمکهای نقاشیشان را با سرهای کوچکی رسم میکنند.
چشم:
چشم انعکاس #عمق_وجود_کودک است. بیشتر کودکانی که به مراکز مشاوره می‌آیند و با مادرانشان مشکل دارند، چشمهای آدمکشان را غیرطبیعی و عجیب و غریب میکشند.
نتایج بررسی‌های مادر و کودک نشان داده کودکانی که مدام به آنها چشم‌غره می‌روند، چشمها را بزرگ و کودکان پرخاشگر چشمها را #عصبانی رسم میکنند اما کودکان شاد، چشمهایی #شاد و #خندان میکشند.
بعضی از کودکان به خصوص دخترها، روی #مژه ها و #ابروهای آدمک شان تاکید میکنند که این موضوع به زیبایی شناختی آنها مربوط می‌شود.
دهان:
کشیدن #دهان بسته و به هم فشرده نشانه تنش در کودکان و لبهای پهن و کلفت نشانه #پرخاشگری است.
معمولا کودکان بی اشتها یا آنهایی که زیاد حرف نمیزنند، دهان آدمک شان را کوچک میکشند.
کودکان شاد یک خط منحنی رو به بالا که نشانه شادی آدمک شان است و کودکان ناراحت یک خط با انحنای رو به پایین به عنوان دهان رسم میکنند.
دندان:
ترسیم دندانهای نوک‌تیز در نقاشی، #پرخاشگری کودک را نشان میدهد. برخی کودکان هم رابطه بین دندان و جنسیت را در نقاشیهایشان به خوبی نشان میدهند.
مثلا وقتی کودک یک مرد را میکشد، دندان‌هایش را مشخص تر رسم میکند تا وقتی یک زن را نقاشی میکند.
گوش:
کودکانی که گوشهای آدمک شان را بزرگ و مشخص میکشند، دوست دارند حرفشان شنیده شود یا مدام شاهد دعواهای لفظی پدر و مادر و سایر اعضای خانواده هستند و این موضوع باعث آزارشان شده است.
برخی کودکان هم به دلیل انتقادهای زیادی که از آنها می‌شود، گوشها را بزرگتر و مشخص‌تر رسم میکنند.
موها:
دخترها به دلیل #جنسیت شان تاکید بیشتری روی کشیدن #موهای_آدمکهای نقاشیشان دارند و حتی گل سر را روی موهای آدمک شان میکشند ولی کمتر پیش میآید پسربچه ها موهای آدمک شان را با دقت بکشند.
گونه:
معمولا بعد از ۷ سالگی، کودکان روی گونه آدمک شان تاکید میکنند و این حالت را بیشتر در نقاشی #کودکان_شاد میتوان دید.
گردن:
ترسیم گردن بلند برای آدمک نقاشی نشانه میل به بزرگتر شدن است و به نوعی سن و جنسیت آدمک را نشان میدهد اما گردن کوتاه و پهن می‌تواند نشاندهنده خشونت کودک باشد.
سایر اندامها:
بعضی کودکان سینه های مادرشان را با دو خط منحنی نشان میدهند.
این نقاشی‌ها به بحث روان‌شناسی کودکان در دوران شیرخوارگی برمیگردد و نشاندهنده دلبستگی های دهانی کودک به مادر است.
پا:
رسم #پاها اهمیت زیادی در تحلیل نقاشی کودکان دارد. پاهای به هم چسبیده آدمک نشانه اعتماد به نفس پایین او است.
پسر بچه ها معمولا به دلیل جنسیتشان پنجه های آدمک را نوک تیز و خشن میکشند اما دخترها معمولا گرایش دارند پاها را در اندازه های کوچکتری رسم کنند.
دستها:
دستهای باز حس خوب کودک و ترسیم دستهای بسته یا دستهایی که در جیب آدمک است یا انگشت‌های آن معلوم نیست، نشان میدهد کودک نمیتواند ارتباط خوبی با دیگران برقرار کند.
کودکانی هم که دزدی های کوچک انجام میدهند یا پنهان کاری میکنند، دستهای آدمک شان را واضح و مشخص نمیکشند.
تنه:
کودکان پرخور و چاق یا کودکانی که پدر و مادرشان چاق و درشت هستند، معمولا آدمک های چاق و فربه میکشند.
